Enkel-voet-ortheses (EVOs) zijn externe medische hulpmiddelen die het natuurlijk looppatroon van patiënten met neurologische en/of musculoskeletale aandoeningen herstellen. Het ontwerp en de mechanische eigenschappen van het EVO zijn afhankelijk van de behoeftes van de patiënt. Het meest gebruikte productieproces is ‘thermoforming’, waarbij de vaardigheid van de vakman gereflecteerd wordt in de prestaties van de EVO. Dit proces laat niet toe om de mechanische eigenschappen aan te passen en te testen, wat eveneens nadelig is voor de efficiëntie en tijdslijn van het productieproces. Additieve productietechnieken kunnen hiervoor een oplossing bieden, waarbij de vorm en functionaliteit gegarandeerd wordt. Deze doctoraatsthesis onderzoekt het potentieel van 3D geprinte EVOs door hun mechanisch gedrag te analyseren met behulp van simulaties en experimenten. Hiervoor werd een experimentele opstelling ontworpen en patiënt-specifieke eindige elementenmodellen opgesteld, die gevalideerd werden met de experimentele resultaten. Deze modellen en experimenten lieten toe om het mechanisch gedrag van de EVOs beter te begrijpen, en geven relevante informatie voor hun toekomstige ontwikkeling om klinische implementatie te bevorderen.