Metaal-Organische-Roosters (MOFs) vormen een bijzondere klasse van hybride nanoporeuze materialen die opgebouwd zijn uit inorganische bouwblokken verbonden met organische linkers. Hun hoge porositeit en de eigenschap dat ze metalen bevatten maakt hen zeer geschikt als katalysator. In de meeste gevallen moeten hiervoor defecten worden geïntroduceerd, zoals ontbreken van linkers, waardoor de metaalsites toegankelijker worden voor reactanten. Het is evident dat experimentele karakterisatie van de defect structuren zeer gecompliceerd is, en dat moleculaire modellering hier een perfecte techniek inhoudt om de defect sites te analyseren en zelfs om aan te sturen waar en welke defecten er moeten worden gegenereerd om bepaalde katalytische eigenschappen te bekomen. In deze doctoraatsthesis staat een computationele studie en UiO-66 als MOF materiaal centraal. De keuze van het materiaal is niet toevallig: de thermische, chemische en mechanische stabiliteit van UIO-66 is exceptioneel hoog. De computationele technieken die in de thesis aan bod komen zijn vooral gebaseerd op geavanceerde moleculaire dynamica om de reactie versneld te kunnen volgen bij operationele condities. Hierbij wordt ook solvent gemodelleerd die de poriën vult in de nanoporeuze materialen en waarvan hun invloed op de reactiviteit een belangrijk item is dat in nauwe samenwerking met experimentele partners kan bestudeerd worden.