Ocean Wave Energy is een potentiële bron van schone elektriciteit die een belangrijke bijdrage kan leveren aan de ontkoling van de wereldwijde elektriciteitsvoorziening. Om economisch concurrerend te zijn met andere hernieuwbare energiebronnen, moeten in WEC-arrays meerdere golfenergieconvertoren (WEC's) in elkaars onmiddellijke nabijheid worden ingezet. Door interacties tussen de WEC's wordt het vermogen van de WEC-array en het omringende golfveld gewijzigd. In dit doctoraatsonderzoek werden de hydrodynamische interacties (WEC-array-effecten) onderzocht met behulp van een gekoppelde reeks van numerieke instrumenten in een wave-to-wire (W2W) model. Het W2W model bestaat uit de koppeling van een wave-structure interaction (WSI) solver, een Power take-off (PTO) simulator en een golfpropagatiemodel. Het W2W-model toonde zijn vermogen aan om de near-field en far-field WEC-array effecten te modelleren in grote WEC-boerderijen bestaande uit meerdere WEC-arrays met een realistische PTO. De koppeling tussen de WSI en het golfpropagatiemodel maakte een snelle berekening van het vermogen van het multi-WEC-arraybedrijf mogelijk. De resultaten tonen de voordelen aan van een nauwkeurig model van een WEC-array nabij het veld om het verband tussen het vermogen en de wijzigingen in het `far-field’ aan te tonen. Deze far-field effecten zijn belangrijk bij de analyse van de milieueffecten van WEC-bedrijven.