Het verhogen van de statische belastbaarheid van structurele elementen (balken, platen en kolommen) kan worden gerealiseerd door het toepassen van uitwendig opgelijmde wapening (EBR). Een actuele en veelvuldig toegepaste techniek is gebaseerd op het gebruik van stroken en platen uit koolstofvezel versterkt polymeer (CFRP). Tegenwoordig wordt de techniek echter voornamelijk gebruikt voor structuren onderworpen aan statische en seismische belastingen. Er is een gebrek aan diepgaand onderzoek naar het begrijpen van het fundamentele gedrag van door FRP versterkte structuren onder explosiebelasting. Het eerste deel van dit onderzoek richt zich op het ontwikkelen van een experimentele opstelling op basis van een explosief aangedreven schokbuis (EDST) om de uitwijking van gewapend betonnen platen met beperkte afmetingen tijdens de belastingsfase te kunnen opmeten. Vervolgens worden de experimentele testen met behulp van de eindige elementen methode (FEM) gemodelleerd. In een volgende fase worden enkelvoudig opgelegde gewapende holle welfsels met EBR onderworpen aan een explosie op korte afstand. Het vervormingsgedrag van deze holle welfsels wordt met behulp van FE-modellen gesimuleerd en vergeleken met de experimentele resultaten. Ten slotte wordt een nieuwe experimentele opstelling ontwikkeld die bond-sliptests tussen CFRP-strips en betonsubstraat onder blastbelasting mogelijk maakt. Op basis hiervan worden de parameters geïdentificeerd die de bindingssterkte en het draagvermogen van de geretrofitte structuren onder explosiebelasting beïnvlo