Het manipuleren van de microstructuur is de kern van een nooit aflatende zoektocht naar beter presterende materialen. Een van de belangrijkste microstructurele parameters die de fysische, mechanische, chemische en biochemische eigenschappen van metalen beïnvloedt, is hun korrelgrootte. De korrelgrootte kan aanzienlijk worden verkleind door het opleggen van grote plastische vervormingen. In dit proefschrift werden een statische en dynamisch opstelling, ontworpen en gerealiseerd in het kader van eerdere projecten, gebruikt om het gedrag van commercieel zuiver aluminium onderworpen aan zware torsievervormingen te bestuderen. De statische opstelling is een klassieke high pressure torsion opstelling. De dynamische opstelling, daarentegen, is gebaseerd op de principes van split Hopkinson bar torsieproeven. Tijdens het vervormen bevindt het proefstuk zich in een mal waardoor de vorm ervan nagenoeg behouden blijft. In het proefschrift werd de efficiëntie van de korrelverfijning door dynamische en conventionele high pressure torsion vergeleken. Hiertoe werd de microstructurele evolutie in het materiaal, meer bepaald de korrelvorm, korrelgrootte, afstand tussen de korrelgrenzen, korrelgrensfracties met lage en hoge misoriëntaties, misoriëntatiehoek en kristallografische textuur, bepaald als functie van de opgelegde rek. Voor de karakterisering van de mechanische eigenschappen werden Vickers microhardheidsmetingen en uniaxiale trekproeven op miniatuur dogbone-vormige trekmonsters uitgevoerd.