In dit doctoraatswerk werd turbulentie onderzocht in fusieplasma's, dat voor een groot deel verantwoordelijk is voor het transport (en verlies) van energie en deeltjes. Een parametriseringsmethode van frequentiespectra werd ontwikkeld voor een systematische studie van de turbulentie in een databank van reflectometriemetingen van de tokamak Tore Supra. Elk spectrum werd ontbonden in vier componenten, elk gefit door parametrische modellen: de gelijkstroomcomponent, de laag-frequente component, de breedbandturbulentie (BB) en het ruisniveau. De veralgemeende Gaussiaanse distributiefunctie en de Taylorfunctie bleken uitstekend geschikt om de BB-component te fitten. In Ohmse plasma’s werd consequent een centraal basin waargenomen in het profiel van de breedbandenergie (EBB). EBB bleek ook systematisch hoger in het gesatureerde Ohmse opsluitingsregime dan in het lineaire regime. In L-mode-plasma’s lag EBB veel hoger met ion-cyclotronverhitting dan met laag-hybrideverhitting. Eerdere simulaties suggereerden een interpretatie van deze effecten via een transitie van de dominante micro-instabiliteit. Uiteindelijk werd een verband gevonden tussen collisionaliteit van het plasma en EBB, dat deze interpretatie bevestigde.