De behoefte aan flexibiliteit en snelle mobiliteit binnen markten heeft de vraag naar nieuwe technologieën en methoden doen toenemen. In dit werk wordt het gebruik van collaboratieve robots als een van de pijlers van Industrie 4.0 geanalyseerd en wordt een methodologie gepresenteerd voor hun implementatie in flexibele collaboratieve werkplekken. Een analyse van flexibiliteit geeft al vroeg een idee van hoe collaboratieve robots kan worden gebruikt om de flexibiliteit het best te vergroten. Vervolgens wordt een op deze ideeën gebaseerde ontwerpmethodologie voor gezamenlijke operaties gepresenteerd. De hele methodologie wordt ondersteund door een hiërarchische werkdefinitiestructuur die speciaal voor dit onderzoekswerk is ontwikkeld. Een methode voor het extraheren van elementen van assemblagewerk en hun prioriteit vormt de eerste stap van de methodologie. De werkelementen worden vervolgens geanalyseerd en gebruikt om het vermogen van zowel mens als robot te bepalen om ze individueel uit te voeren. Samen met de assemblagewerkelementen en hun voorrang, wordt de bepaalde resourcecapaciteit hier gebruikt als input in de methode voor het van genereren optimaal assemblagetaken. Bij deze laatste methode worden veiligheidsbeperkingen toegepast om de samenwerking tussen menselijke robots te beperken tot een aanvaardbaar veiligheidsniveau, terwijl de tijdsefficiëntie en de ergonomie van de operator worden geoptimaliseerd.