De vraag naar gefabriceerde goederen neemt toe met de toenemende wereldbevolking en het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking, en 95% van de gefabriceerde goederen is gebaseerd op petrochemicaliën. Een primair petrochemisch productieproces is stoomkraken, waarbij grondstoffen worden omgezet in onverzadigde moleculen. Cokesvorming is een overblijvende uitdaging van dit proces, wat leidt tot een lagere energie-efficiëntie en een hogere drukval. Deze dwingen het proces om periodiek af te sluiten om de ontcokingsprocedure uit te voeren, wat een nadelige economische en ecologische impact heeft. Onderzoekers hebben veel reductiemethoden voorgesteld om de procesefficiëntie en economische levensvatbaarheid te verbeteren. De economische levensvatbaarheid van deze nieuwe technologieën moet echter worden beoordeeld voordat ze op industriële installaties worden toegepast. Deze beoordeling kan worden uitgevoerd met behulp van het cokesvormingsmodel, dat cokesvormingssnelheden onder bepaalde omstandigheden voorspelt. Bovendien zal het stoomkraakproces baat hebben bij een cokesvormingsmodel dat helpt bij het vinden van de optimale omstandigheden om de capaciteit en energie-efficiëntie te verhogen. Het huidige onderzoek heeft tot doel het cokesvormingsfenomeen in het stralingsgedeelte van stoomkrakers te bestuderen vanuit zowel experimenteel als simulatieperspectief, met de bedoeling een cokesvormingsmodel te ontwikkelen dat wordt gebruikt bij de werking, het ontwerp en de optimalisatie van het proces. | |