Steden hebben een belangrijke rol in het verduurzamen van onze mobiliteit. Dit doctoraat onderzoekt of en hoe nieuwe databronnen hen daarbij kunnen ondersteunen. Om het begrip 'duurzame mobiliteit' te concretiseren, ontwikkelden we een set van indicatoren die steden toelaat om de duurzaamheid van hun mobiliteitssysteem te evalueren. Dergelijke evaluatie vereist echter mobiliteitsdata als input. Daartoe wordt gerekend op innovatieve soorten van data. Nieuwe inwinningstechnieken verzamelen immers gegevens die meer op mobiliteit gericht zijn, waar klassieke data eerder verkeersgerelateerd zijn. De toepassingsmogelijkheden van nieuwe data worden geïllustreerd aan de hand van twee use-cases op basis van smartphone tracking data. Een eerste toont hoe deze techniek zorgt voor een meer complete en multimodale registratie van verplaatsingen in functie van verplaatsingsonderzoek. Een tweede use-case richt zich specifiek op het gebruik van fietsdata, een vervoerswijze die door klassieke datatechnieken net onderbelicht blijft. Er werd een methode uitgewerkt om verliestijden voor fietsers te meten, een grootheid die met klassieke methodes een tijdsintensieve manuele opname zou vergen. De cases tonen hoe nieuwe databronnen dus niet enkel leiden tot een betere meting van bestaande indicatoren, maar ook de introductie van heel nieuwe indicatoren mogelijk maken.