Staal en lichte olefinen zijn onontbeerlijke grondstoffen maar hun productie zorgt voor 8% van de wereldwijde CO₂-uitstoot. De Europese Unie wil van Europa tegen 2050 het eerste klimaatneutrale continent maken, en daarom moet de Europese industrie haar uitstoot van broeikasgassen beperken. Koolstofarme strategieën zijn voornamelijk gericht op het verhogen van de efficiëntie van de processen en het gebruik van circulaire grondstoffen; het herontwerpen van de processen voor het directe gebruik van elektriciteit of andere energiedragers, zoals H₂; en/of het installeren van CO₂-afvangstinstallaties, waarbij de CO₂ vervolgens kan worden omgezet in producten met toegevoegde waarde of kan worden opgeslagen. Al deze strategieën zijn afhankelijk van de beschikbaarheid van hernieuwbare energie. In dit proefschrift worden de mogelijkheden en uitdagingen van opkomende technologieën voor de vermindering van CO₂-emissies in de staal- en lichte olefinenindustrie geëvalueerd en vergeleken. Het gebruik van elektriciteit voor verwarming is een relatief eenvoudige strategie om de CO₂-emissies te verminderen, maar is beperkt om verbrandingsgerelateerde CO₂-emissies te vermijden. CO₂-opslag maakt een snelle vermindering van CO₂-emissies mogelijk, maar de opslaglogistiek en -kosten worden nog geëvalueerd. Het gebruik van H₂ in de processen maakt een drastische vermindering van de CO₂-emissies mogelijk, maar vereist een grote hoeveelheid hernieuwbare energie.