De structurele integriteit van gelaste structuren is sterk afhankelijk van hun breuktaaiheid. Om deze te bepalen worden scherp gekerfde proefstukken tot breuk belast en hun gedrag geanalyseerd. Er is een gebrekkige kennis rond de effecten van volumetrische lasimperfecties (bijv. poriën) op het gedrag van deze proefstukken. Bovendien bespreken de huidige normen voor breuktaaiheid niet de geldigheid van tests die zijn uitgevoerd op monsters met porositeit. In dit doctoraat wordt onderzocht hoe lasimperfecties enerzijds de meettechnieken toegepast voor breuktaaiheidsproeven beinvloeden, en anderzijds het mechanisch gedrag van de gebruikte proefstukken beïnvloeden. De onderzoeken werden uitgevoerd met behulp van zgn. “Single Edge Notched Tension” (SENT) proeven, waarbij een enkelzijdig gekerfd proefstuk in trek wordt belast. SENT-monsters werden vervaardigd met variabele niveaus van lasporositeit, i.s.m. het Belgisch Instituut voor Lastechniek. De lasimperfecties werden geometrisch bepaald a.h.v. Röntgentomografie, uitgevoerd te UGCT. De CT-scans werden gebruikt om numerieke mechanische modellen op te bouwen van de proeven, waarbij scheurgroei gesimuleerd werd. Met dergelijke modellen werd tevens een uitgebreide parameterstudie uitgevoerd om invloeden van porositeitskarakteristieken te begroten en rangschikken. Op basis van de experimentele en numerieke bevindingen, wordt een criterium gesuggereerd met betrekking tot de validiteit van SENT-testresultaten wanneer lasporositeit wordt gedetecteerd op het breukoppervlak van het monster.