Onbemande luchtvaartuigen (Unmanned Aerial Vehicles - UAVs) en onbemande grondvoertuigen (Unmanned Ground Vehicles - UGVs) zijn twee hoofdtypes autonome agenten die academische en commerciële interesse hebben gewekt binnen de roboticagemeenschap. Ze worden beschouwd als ideale platforms die individueel en collectief kunnen werken om belangrijke taken uit te voeren, zoals verkenning, bewaking, redding, landbouw, enz. Veel van deze taken waarbij autonome mobiele robots betrokken zijn, moeten uitgevoerd worden in complexe, onbekende en uitdagende omgevingen, met behulp van beperkte fysieke en computationele middelen. Daarom moet het controlesysteem er in realtime voor zorgen dat de robot zijn taken kan uitvoeren ondanks externe gebeurtenissen die het gevolg zijn van variaties in het laadvermogen, variaties in de fabricage en modelonzekerheden. In dit proefschrift worden verschillende fractionele-orde controlestrategieën voor enkelvoudige en meervoudige autonome agenten bestudeerd en ontwikkeld in een diversiteit aan testscenario's gericht op trajectcontrole, energieverbruik en storingsonderdrukking. Er worden twee verschillende benaderingen ontwikkeld om fractionele-orde controllers af te stellen op basis van de frequentie- en tijddomein prestatiespecificaties die gedefinieerd worden volgens de voorkeuren van de ontwerper. Tenslotte worden consensus- en formatiecontroleproblemen die gebruik maken van fractionele-orde controleprotocollen bestudeerd voor multi-agentsystemen, gemodelleerd met enkele en dubbele integratordynamica.