De vaardigheid om te leren uit spraak is cruciaal in onze dagelijkse communicatie als mens. Dit wil zeggen dat men gesproken informatie kan begrijpen en kan onthouden (in het korte termijn geheugen) ondanks de aanwezigheid van niet- gerelateerd omgevingsgeluid of achtergrondgeluid. Het doel van dit proefschrift is om de neurale markers te exploreren die gecontroleerd worden door het leren uit spraak in aanwezigheid van omgevingsgeluid, gebruik makend van een enkele elektro-encefalografie (EEG) opname. Het bestuderen van EEG aangebracht op de hoofdhuid in een dergelijke situatie maakt het mogelijk de onderliggende neurale mechanismen van deze vaardigheid te identificeren. Bovendien kan zo ook het effect van verschillende achtergrondgeluiden en het verschil tussen individuen ge ̈evalueerd worden. Technologie gebaseerd op een dergelijke methode kan gebruikt worden om tijdens een les of verhaal het gevoel van de luisteraar te volgen of om de mate van afleiding te identificeren