Orthotrope stalen dekken (OSD's) spelen een cruciale rol bij de constructie van langspanbruggen vanwege hun snelle bouw, lichtgewicht en efficiënt structureel systeem. Deze dekken bestaan uit dunne stalen platen versterkt met langsliggers en dwarsbalken, vertonend complex gedrag beïnvloed door structurele stijfheid in beide richtingen. OSD's zijn vatbaar voor vermoeiingsscheuren, vooral bij gelaste verbindingen, wat risico's met zich meebrengt voor de bruikbaarheid van bruggen. Ondanks aanzienlijk onderzoek ontbreken updates in ontwerpcodes, wat leidt tot een industriële behoefte aan robuuste methoden om lokale spanningen te evalueren en vermoeiingsklassen opnieuw te definiëren voor effectief ontwerp van OSD-bruggen. Een uitgebreid onderzoek combineert uitgebreide wereldwijde experimentele gegevens van 1970 tot 2020 met numerieke simulaties om het gelokaliseerde vermoeidheidsgedrag bij ligger-naar-dekplaatverbindingen te begrijpen. Het onderzoek onthult de invloed van laspenetratie, lasmethoden en plaatdikte op de vermoeiingsbestendigheid. De automatische ondergedompelde booglas-techniek verbetert de vermoeiingssterkte, waarbij wordt betwist dat laspenetratie de enige bepalende factor is. Het onderzoek identificeert ook kritieke beladingsposities op OSD-specimens en beveelt geoptimaliseerde geometrische parameters aan voor verbeterde vermoeiingsbestendigheid. Aangepaste nominale spanning en hot-spot spanningbereiken worden voorgesteld voor ontwerpingenieurs, waarbij wordt benadrukt hoe belangrijk nauwkeurige referentiepunten zijn bij het beoordelen van vermoeiingsklassen. De bevindingen benadrukken de noodzaak van bijgewerkte ontwerpmethodologieën om de betrouwbaarheid van OSD-bruggen onder verschillende omstandigheden te waarborge