Gespannen membraanconstructies zijn een vertrouwd bouwconcept en worden gebruikt voor verschillende toepassingen zoals luifels of overkappingen van stadia. Momenteel is er echter een tegenstrijdigheid tussen de goed onderbouwde 'methode van de partiële factoren' gebruikt voor de dimensionering van conventionele constructies en de op expertise gebaseerde dimensioneringsmethode voor gespannen membraanconstructies. Onderzoek naar een methode om de betrouwbaarheidsanalyse van membraanconstructies uit te voeren, is nodig om uiteindelijk te komen tot een 'methode van de partiële factoren' zoals gebruikt voor de dimensionering van conventionele constructies. Een methode om de betrouwbaarheidsanalyse van gespannen membraanconstructies uit te voeren is voorgesteld en geëvalueerd aan de hand van een kabelnetconstructie en twee membraanconstructies. Vervolgens zijn de partiële factoren gekalibreerd voor de voorspanning, sneeuw- en windbelasting door middel van een minimalisatieproces gebaseerd op zes membraanconstructies. Tenslotte worden deze partiële factoren geverifieerd door middel van een case study: een bestaande membraanconstructie gedimensioneerd op basis van deze factoren. Met het onderzoek van deze doctoraatsthesis wordt geïllustreerd dat de voorgestelde methode een haalbare methode is om de betrouwbaarheidsanalyse van membraanconstructies uit te voeren. De case study geeft een belangrijke focus voor toekomstig onderzoek aan, namelijk de uitbreiding van de onderzochte membraanconstructies en belastingen alsook internationaal vergelijkend onderzoek voor de betrouwbaarheidsanalyses.