Draadloze communicatie is alom tegenwoordig en de vraag naar meer databandbreedte stopt niet. Om hieraan te voldoen wordt gekeken naar hogere draaggolffrequenties (bijv. rond 60 GHz) en naar het gebruik van gedistribueerde antenne-elementen die samenwerken om gerichte bundels te creëren. Een van de vragen bij dergelijke systemen is hoe een synchroon netwerk te bouwen dat deze antennes voedt. Het doel van deze thesis is onderzoeken hoe 60 GHz signalen kost- en energie-efficiënt aangeleverd kunnen worden aan gedistribueerde antennes. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van glasvezel dat zeer lage verliezen en een hoge bandbreedte kent. Om 60 GHz signalen efficiënt te transporteren werden drie subsystemen ontworpen: (1) een 60 GHz opto-elektrische ontvanger die een gemoduleerd lasersignaal rechtstreeks versterkt en aan een antenne kan aanleveren; (2) een opto-elektrische zender die een draadloos ontvangen 60 GHz signaal op een lasersignaal kan moduleren, zodat het van de antenne naar een centrale plaats gestuurd kan worden; (3) een netwerk topologie die zeer veel antennes met een glasvezelnetwerk kan verbinden. De voorgestelde topologie kan via een bepaalde lasergolflengte een gemoduleerd signaal vanop een glasvezel selecteren. Deze drie componenten maken het mogelijk om 60 GHz gedistribueerde antennes voor toekomstige toepassingen te voorzien.