Grondverbetering door schuim wordt veel gebruikt in tunnelboormachines (TBM) met een gronddruk balans schild (EPB). Met behulp van deze bodemverbetering is het toepassingsbereik van een EPB TBM verbreed van zachte grond, waarvoor het oorspronkelijk is ontworpen, naar zowel klei als zand. Door het injecteren van schuim bij de snijkop van de tunnel kan de grond aan het boorfront eenvoudig worden afgegraven en de uitgegraven grond kan vlot via de graafkamer en de schroeftransporteur worden afgevoerd naar de achterkant van de TBM. Het doel van deze studie is het bestuderen van de grondverbetering, vanaf de vorming van de schuimbellen tot de toepassing van het schuim in zand en klei. Dit werk kan in drie grote delen worden verdeeld: het eerste deel bestudeert de relatie tussen oppervlaktespanning, schuimvorming en schuimstabiliteit. Het tweede deel richt zich op de mechanische eigenschappen van met schuim geconditioneerd zand met verschillende porositeiten en schuimparameters. Het derde deel bestudeert de efficiëntie van deze grondverbetering om verstopping van de TBM door adhesie van klei aan de verschillende mechanische onderdelen te voorkomen.