In de toekomst zullen autonome agenten ons steeds vaker ondersteunen bij de meest uiteenlopende activiteiten. Een open onderzoeksvraag is hoe het delegeren van beslissingen met belangenconflicten aan autonome agenten het collectieve resultaat beïnvloedt. Dit proefschrift onderzoekt deze vraag op een interdisciplinaire manier waarbij gedragsexperimenten en evolutionaire speltheoretische modellen worden gecombineerd. De resultaten van een reeks gedragsexperimenten tonen aan dat delegatie van beslissingen in belangenconflicten aan autonome agenten aanleiding geeft tot meer sociaal gedrag. Dit vertaalt zich echter niet noodzakelijkerwijs in hogere succespercentages in het bereiken van het collectieve doel. Ervan uitgaande dat dit te wijten zou kunnen zijn aan fouten tijdens het programmeren van hun agenten, wordt een model voorgesteld dat delegeren onderscheidt van niet-delegeren door de timing waarop fouten worden gemaakt: bij het programmeren voordat het spel begint (delegeren) of bij het kiezen van een actie tijdens het spel (niet-delegeren). Dit model laat toe de implicaties op lange termijn te bestuderen van delegeren voor onze samenleving. Het globale besluit van dit proefschrift is dat delegatie aan autonome agenten potentieel onze samenleving ten goede kan komen, op voorwaarde dat de inzet van dergelijke agenten gecontroleerd gebeurt om deze positieve uitkomst te garanderen.