De laatste tijd heeft de 3D-betonprinttechnologie (3DCPM), waarin digitale technologie, nieuwe materialen en geavanceerde automatisering zijn verwerkt, steeds meer aandacht en erkenning gekregen als een duurzame manier om de problemen van de vergrijzing van de wereldbevolking en de opwarming van het klimaat aan te pakken. Laag voor laag in afwezigheid van bekistingen, wat tal van uitdagingen voor materialen met zich meebrengt, zoals complexe reologische vereisten, zwakke laaggrensvlakken en hoge omgevingsgevoeligheid. Als reactie hierop is dit de eerste die het vroege structurele opbouwgedrag van 3DPCM kwantitatief karakteriseert door middel van reologie- en ultrasone transmissietests, en legde het verband vast tussen reologieparameters en printparameters voor het voorspellen van de printbaarheid. Ten tweede werd de faseverdeling in de tussenlaaginterfacezone van 3DPCM gekarakteriseerd en geanalyseerd. Het vormingsmechanisme van de laaginterfacezone werd verduidelijkt aan de hand van de perspectieven op het structurele opbouwgedrag, de hydratatiedynamiek en vochtmigratie in cementgebaseerde materialen. Vervolgens werd de reologische respons van 3DPCM bij verschillende temperaturen onderzocht. Daarnaast werd de haalbaarheid van actieve reologische controle gebaseerd op de koppeling van temperatuur en viscositeit onderzocht. Tenslotte werd de invloed van de omgevingstemperatuur op de faseverdeling in de grensvlakzone en de adhesie tussen de lagen tussen de lagen systematisch bestudeerd.