In dit doctoraatsonderzoek onderzoeken we belangrijke aspecten van het post-plasma katalyse (PPC) concept naar de combinatie van Ni-gelaagde dubbele hydroxide (LDH) afgeleide katalysator en glijdende boogplasmatron (GAP) voor droge reforming van methaan (DRM). Voordat LDH als dragermateriaal werd toegepast, werd de rehydratatie-eigenschap van gecalcineerd LDH in een vochtige en vloeibare omgeving bestudeerd. Vervolgens werden optimale bedrijfsomstandigheden, zoals gasstroomsnelheid, gassamenstellingen (bijv. CH4/CO2-verhouding en stikstofverdunning) en toevoeging van H2O voor PPC DRM onderzocht, waarbij mogelijke verschillen in temperatuurprofielen en uitlaatgassamenstellingen werden geïdentificeerd die de katalytische prestaties zouden kunnen beïnvloeden. . Vervolgens wordt de impact van verschillende PPC-configuraties, waarbij gebruik wordt gemaakt van de warmte- en uitlaatgassamenstelling geproduceerd door het GAP-plasma, bestudeerd. Omdat er slechts een beperkte verbetering in de prestaties werd bereikt, werd een nieuw type katalysatorbed ontworpen en gebruikt dat een betere warmte- en massaoverdracht kan realiseren door rechtstreeks verbinding te maken met het GAP-apparaat. De prestaties werden verbeterd en werden vergelijkbaar met de traditionele thermische katalytische DRM-resultaten verkregen bij 800℃, hoewel verkregen door een volledig elektrisch aangedreven plasma.