Een veel toegepaste manier om overmatige trillingsamplitudes te beperken is het lokaal aanhechten van een licht massa-veer-demper systeem, beter bekend als een dynamische trillingsdemper (dynamic vibration absorber). Aangezien de trillende hoofdstructuur zelf niet gewijzigd moet worden en men typisch met een zeer klein dynamisch element sterke trillingsreducties kan bekomen, wordt dit element zeer veel gebruikt in tal van ingenieurstoepassingen zoals onder meer bij gebouwen (aardbeving,wind), bruggen (verkeer), transportvoertuigen (auto, helikopter) en machines. Sinds de uitvinding hiervan door Frahm meer dan honderd jaar geleden, hebben onnoemelijk veel onderzoekers nieuwe types van trillingsdempers ontwikkeld in de hoop de klassieke dynamische trillingsdemper te verbeteren. Een zeer recent voorbeeld hiervan is het gebruik van sterk niet-lineaire veren die erin slagen om de trillingen in een veel ruimer frequentiegebied te onderdrukken. In dit eindwerk wordt zowel ingegaan op het klassiek lineaire element als op zijn niet-lineaire tegenhanger. Hoewel reeds zeer veel onderzoek is gewijd aan beide elementen, zijn we erin geslaagd om het inzicht in verschillende aspecten sterk te verruimen wat vooral bij het praktisch implementeren van cruciaal belang is.