Om aan de toekomstige energievraag te kunnen voldoen, is een nieuwe energiebron zoals fusie noodzakelijk. Fusie vereist echter een temperatuur van 150miljoen°C, die kan bereikt worden in een tokamak, een metalen torus met optische vensters. Deze vensters vereisen dus een glas-metaalverbinding die lekdicht moet zijn terwijl ze wordt blootgesteld aan neutronenstraling en temperatuur. Het onderzoeken en begrijpen van deze verbindingen is het onderwerp van deze doctoraatsthesis. Na het bestuderen van mogelijke verbindingstechnieken, bleken solderen en diffusielassen de beste methodes te zijn. Vensters die met deze technieken gemaakt zijn, werden onderworpen aan verschillende testen zoals helium lekdichtheids-, thermische cyclus- en duwtesten. Verder werd er ook een neutronenbestraling uitgevoerd om het stralingseffect na te gaan. Bovendien werd er eindige elementen modellering van de vensters toegepast om een betere kennis van hun gedrag te hebben. Het was duidelijk dat commerciële gesoldeerde vensters de fusiecondities niet kunnen weerstaan, in tegenstelling tot speciaal ontwikkelde vensters met een aluminium tussenlaag. Neutronenbestraling kan kleine microscopische veranderingen veroorzaken in de verbinding en kan een lichte daling van de sterkte teweeg brengen, maar de vensters bleven sterk genoeg. Hieruit kunnen we besluiten dat de ontwikkelde vensters geschikte kandidaten zijn voor de tokamak, waardoor fusie weer een stapje dichterbij komt.