Traditionele telecommunicatie netwerken zijn weinig flexibel van aard. Typisch bestaan netwerkdiensten uit een reeks functionele blokken, die na elkaar de informatiestroom verwerken (bv. voor extra veiligheid, routering of optimalisatie van de snelheid). De gebruikte apparatuur is echter meestal overgedimensioneerd en updates kunnen niet snel genoeg doorgevoerd worden. De transformatie naar een meer flexibel telecomnetwerk kent dan eigenlijk maar één algemene doelstelling: maximale programmeerbaarheid van alle netwerk functionaliteit. Network Function Virtualization (NFV) is hierbij een belangrijke technologie, die de implementatie van netwerkdiensten fundamenteel verandert. Door NFV toe te passen, wordt de implementatie van netwerkdiensten meer en meer gebaseerd op software. Dit past ook perfect in een cloud gebaseerd operationeel model: de netwerkinfrastructuur kan worden beschouwd als een groot gedistribueerd datacenter, waar netwerkfunctionaliteit op aanvraag wordt ingezet en geschaald volgens de huidige verkeersdrukte op het netwerk. Zo moet ook worden gespecificeerd wat de middelen zijn die een zekere netwerkfunctionaliteit nodig heeft om naar behoren te functioneren. Dit omvat de hoeveelheid processorkracht (CPU), geheugen of netwerk bandbreedte die kan worden aangesproken. De ontbrekende schakel is nu de voorspelling van de resulterende netwerk prestaties, na een bepaalde toewijzing van deze middelen. Hiervoor wordt een efficiënte profileringsprocedure, en een optimale modelleringsmethode onderzocht.