Nachtkoeling van gebouwen wekt steeds meer interesse, want het verbetert het zomercomfort en vermindert de koelvraag. Gedurende de nacht koelt intensieve ventilatie de gebouwmassa af. De volgende dag absorbeert diezelfde gebouwmassa de warmte. Hierdoor verbetert het thermisch comfort en zijn kleinere – of zelfs geen – koelmachines nodig. Zowel gebouwgebruikers, eigenaars als energieleveranciers hebben er baat bij. Jammer genoeg aarzelen gebouwontwerpers nachtkoeling toe te passen, want de energiesimulatieprogramma’s die zij doorgaans gebruiken, hebben een belangrijke tekortkoming. Deze programma’s laten namelijk een nauwkeurige bepaling van het warmtetransport van de gebouwmassa naar de lucht slechts voor een aantal specifieke gevallen toe. In dit onderzoek werd de hierboven aangehaalde tekortkoming van energiesimulatieprogramma’s verder gedocumenteerd aan de hand van een literatuuroverzicht, energiesimulaties en experimenten. Daarnaast werd ook met behulp van luchtstromingsmodellen onderzocht hoe het ontwerp van een landschapskantoor met nachtkoeling het warmtetransport van de gebouwmassa naar de lucht beïnvloedt. De bekomen modellen laten gebouwontwerpers toe optimale ontwerpoplossingen af te leiden en kunnen in een later stadium gebruikt worden in energiesimulatieprogramma’s.