Laaggelegen stedelijke kustgebieden worden almaar kwetsbaarder voor overstromingsrisico's als gevolg van de toenemende zeespiegelstijging door de klimaatsverandering. De Belgische kust vormt hierop geen uitzondering, en wordt gekenmerkt door een hybride strand-dijk kustverdedigingssysteem dat hoogbouw op de dijkkruin en het achterliggende land beschermt tegen overstromingen. Dit kustverdedigingssysteem bestaat uit een steile zeedijk met een hoog voorliggend strand of - kort gezegd - een zeedijk op een ondiep voorland. Omwille van de complexe processen die golfinteracties (golfoverslag en -impact) met zeedijken op ondiepe voorlanden typeren, behoort hydrodynamische modellering tot de ontwerpmethodiek van dergelijke constructies. Deze bestaat uit: (1) fysische modellering (schaalmodelproeven) en afgeleide empirische voorspellingsmodellen, en (2) numerieke modellering. Meer dan 400 proeven werden uitgevoerd in een golfgoot volgens de nieuwste technieken, die vervolgens gebruikt werden om diverse voorspellingsformules af te leiden, te verbeteren of te verifiëren. De numerieke modellering bestond uit een gedetailleerde validatie van vloeistofdynamica computersimulaties met grootschalige golfgootproeven en een doorgedreven vergelijking met andere courant in de ingenieurspraktijk toegepaste computermodellen. Dit proefschrift levert hiermee een significante bijdrage tot de verbetering van ontwerprichtlijnen en toetsmethodieken van de kustveiligheid voor het specifieke geval van een zeedijk op een ondiep voorland, zodat onnodig conservatisme of catastrofale onderschatting verder wordt vermeden.