De extractie van energie uit zeegolven is een veelbelovende piste in de zoektocht naar hernieuwbare energiebronnen. Eén van de vele concepten voor deze extractie is het type golfenergieconvertoren gebaseerd op golfoverslag (OGECs). Hierbij lopen golven op op een talud in zee en slaan ze over in een reservoir dat geledigd wordt in zee via turbines die de elektriciteit opwekken. De opzet van dit doctoraatsonderzoek is het optimaliseren van het overslaggedrag van niet-drijvende OGECs. Hun optimale geometrie is bepaald door maximalisatie van de potentiële energie van het overslaande water. Dit vereist steile hellingen met relatief lage vrijboorden. Een experimentele studie, waarvoor een accurate testopstelling voor het opmeten van grote overslagvolumes werd ontworpen, leidde tot de voorwaarden voor de optimale geometrie in functie van de golfkarakteristieken en tot een verbeterde kennis van de kansverdeling van de overslagvolumes golf per golf. Berekeningen tonen duidelijk het potentieel van real-time aanpassen van de geometrie aan de golfkarakteristieken t.o.v. een vaste geometrie. Het brede bereik van de nieuwe experimenten en afgeleide formules aan hellingshoek, vrijboord en golfsteilheid laat tevens voorspellen van het hydrodynamisch gedrag van steile laagkruinige hellingen toe. Zo wordt een leemte in de kennis van het overslaggedrag voor kustwaterbouwkundige structuren gevuld.