Om de prestatie van toekomstige processors en processorarchitecturen te evalueren wordt vaak gebruik gemaakt van een simulator die het gedrag en de prestatie van de processor modelleert. De prestatie bepalen van de uitvoering van een computerprogramma op een gegeven processorarchitectuur m.b.v. een simulator duurt echter vele grootteordes langer dan de werkelijke uitvoeringstijd. Dit beperkt in belangrijke mate de hoeveelheid experimenten die gedaan kunnen worden. In dit doctoraatswerk werd het Multi-Program Performance Model (MPPM) ontwikkeld, een innovatief alternatief voor traditionele simulatie, dat het mogelijk maakt om tot 100.000x sneller een processorconfiguratie te evalueren. MPPM laat ons toe om nooit geziene exploraties te doen. Gebruik makend van dit raamwerk hebben we aangetoond dat de taakplanning cruciaal is om heterogene meerkernige processors optimaal te benutten. Vervolgens werd een nieuwe manier voorgesteld om op een schaalbare manier de taakplanning uit te voeren, namelijk Performance Impact Estimation (PIE). Tijdens de uitvoering van een draad op een gegeven processorkern schatten we de prestatie op een ander type kern op basis van eenvoudig op te meten prestatiemetrieken. Zo beschikken we op elk moment over alle nodige informatie om een efficiënte taakplanning te doen. Dit laat ons bovendien toe te optimaliseren voor verschillende criteria zoals uitvoeringstijd, doorvoersnelheid of fairness.