Het onderzoek uiteengezet in deze thesis richt zich voornamelijk op de prestaties en controle van het hybrid matching circuit van het ITER ICRH systeem. De thesis zet op een realistische wijze uiteen hoe de simultane controle van alle actuatoren in het systeem bekomen kan worden. De focus ligt op de ontwikkeling van gepaste algoritmen en controlesystemen. Een gedetailleerde wiskundige analyse van het circuit met beschrijving van de inherente moeilijkheden wordt ook voorgesteld, evenals methodes voor het bepalen van de tuner matching oplossingen waaronder de afleiding van gesloten-vorm analytische uitdrukkingen voor zowel current drive en heating en een willekeurige antennelading. Als 'proof-of-principle' wordt het werk geïmplementeerd op een maquette van het ITER ICRH antennerooster. Deze laat toe de elektrische eigenschappen te testen bij laag vermogen en theoretische voorspellingen te vergelijken met bekomen metingen. Het stelt ons ook in staat de grenzen en beperkingen van het systeem te toetsen. Het belangrijkste element is dat de behaalde resultaten ons toelaten om de ontwikkelde concepten te valideren en de bevindingen te extrapoleren naar ITER. Dit vormt meteen het meest innovatieve aspect van het werk: de bewezen kennis en kundigheid om de prestaties van het ITER hybrid matching circuit te controleren.