Na de sterk toegenomen interesse in nanovezels in de academische wereld het voorbije decennium, neemt de laatste jaren ook de interesse van de industrie sterk toe. Tot nu bevinden de meeste toepassingen zich vooral in de domeinen van filtratie, batterijen en medische toepassingen. Het potentieel van deze innovatieve nanovezels is echter veel groter, zo zouden ze een grote toegevoegde waarde kunnen betekenen in composiettoepassingen. Dit doctoraatsonderzoek focust zich daarom op het potentieel van polyamidenanovezels in composiettoepassingen. Het eerste deel van het onderzoek spitst zich toe op twee polyamides (PA), PA 4.6 en PA 6.9, die door hun specifieke kenmerken interessant kunnen zijn voor composiettoepassingen. Het elektrospinproces van beide polyamides is onderzocht. De invloed van de relatieve omgevingsvochtigheid op de vezelmorfologie van beide polyamides werd nagegaan. De vochtabsorptie en mechanische eigenschappen van deze nanovezelstructuren is bestudeerd en vergeleken met deze van PA 6 en PA 6.6, twee meer gebruikte polyamides. De vier verschillende polyamidenanovezelstructuren zijn vervolgens ingebed in een epoxyhars en het effect van de nanovezels om het uithardgedrag van de matrix is onderzocht. Vocht aanwezig in de structuren bleek een katalytische werking te hebben. Tot slot zijn PA 6 nanovezels toegevoegd aan een glasvezelcomposiet, waaruit bleek dat ze delaminatiescheuren uitstellen of voorkomen. De verkregen resultaten in deze doctoraatsthesis zullen een aanzet zijn voor het gebruik van nanovezels in composiettoepassingen