Vloeibare kristallen -liquid crystals- vinden we langzaamaan steeds meer terug in niet-beeldschermapplicaties. Zo is er een stijgende vraag naar toestellen die invallende lichtbundels op een continue manier kunnen richten. Sommige van de huidige state-of-the-art vloeibaarkristaltechnologieën vinden niet snel hun weg naar de industrie, omwille van hun beperkingen, zoals de kleine afmetingen van de toestellen die met deze technologieën kunnen worden ontwikkeld. Sommige van deze beperkingen worden bekeken in deze dissertatie en nieuwe methoden worden ontwikkeld: het gebruik van soft-embossed microgepatterneerde roosters laat toe om grotere toestellen te ontwikkelen die een eenvoudigere elektronische sturing hebben. De performantie van deze hybride toestellen om bundels te sturen over kleine hoeken wordt acceptabel bevonden. Het gebruik van diëlektrica met een hoge diëlektrische constante in vloeibaarkristaltoestellen wordt ook uitvoerig bestudeerd in dit werk en voor de eerste keer ook experimenteel aangetoond. Een lichtbundelsturende component en een microlens, beide gebaseerd op vloeibare kristallen en gebruik makende van deze hoge-permittiviteitsmaterialen, wordt aangetoond. De brandpuntsafstand van de lens kan elektronisch worden aangepast. Deze nieuwe methode om de distributie van het elektrische veld in vloeibare kristallen aan te passen kan de weg vrijmaken voor een hele nieuwe generatie toestellen met merkelijk betere performantie.