Aorta-coarctatie is een congenitale aandoening gekenmerkt door een vernauwing van de aorta descendens en verstoort de bloedstroming van het hart naar het lagere lichaamsgedeelte. Deze vernauwing kan chirurgisch verwijderd worden of niet-invasief behandeld worden met een stent en/of ballon katheter. Ondanks een succesvolle behandeling blijft het risico op cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit groot. Deze verhoogde morbiditeit werd in 1971 voor het eerst door O’Rourke gelinkt aan een nefaste hemodynamische en biomechanische belasting van de aorta. Met de vorderingen in rekenkracht, klinische beeldvorming en segmentatie software verschaffen computationele simulaties een optimaal hulpmiddel in de studie van de patiëntspecifieke hemodynamica. Dit proefschrift focust zich aldus op de computationele modellering van de hemodynamica in behandelde coarctatie en heeft tot doelstelling een patiëntspecifiek parameter model te ontwikkelen dat toelaat de impact van een vernauwing en verstijving in herstelde coarctatie te voorspellen. Er wordt aangetoond dat geavanceerde vloeistof-structuurinteractie modellen noodzakelijk zijn om aorta coarctatie correct te evalueren. Deze modellen verschaffen een beter begrip in de hemodynamische impact van behandelde coarctatie, maar brengen anderzijds ook nieuwe inzichten in vereenvoudigde modellen teweeg. Verder onderzoek is nodig om de verstoorde bloedstromingen te linken met de progressie van de ziekte.