Blootstelling aan brand is één van de meest kritieke situaties voor de stabiliteit en veiligheid van constructies. In een eerste deel van deze thesis wordt het veiligheidsniveau onderzocht dat met de huidige bouwnormen tijdens brand bereikt wordt. Indien de constructie niet instort tijdens brand moet men nagaan of de constructie-elementen voldoende veilig zijn voor hernieuwd gebruik. Hiertoe wordt in een tweede deel van de thesis een zeer praktische en onmiddellijk bruikbare methode opgesteld die toelaat om de maximale (veilige) belasting na brand te bepalen. Wanneer men kennis heeft van het veiligheidsniveau tijdens brand en van de mate van herbruikbaarheid na brand, kan het ontwerp van nieuwe constructies geoptimaliseerd worden, rekening houdend met de kans op brand en de verwachte faal- en herstelkosten bij brand. Dergelijke optimalisatie wordt in een derde deel van de thesis uitgewerkt. In realistische situaties zal de besluitvormer echter eveneens rekening houden met een groot aantal bijkomende psychologische en politieke factoren. Daarom wordt in een laatste deel van de thesis een methode voorgesteld die de besluitvormer toelaat na te gaan wat het interval is waarbinnen de – vanuit het oogpunt van veiligheid – aanvaardbare beslissingen zich situeren.