Ontwerpcyclussen van producten zijn traag en duur. Daarom is het maken van een prototype, het testen ervan en het daaropvolgende herontwerp iets dat best geminimaliseerd wordt. Computersimulaties maken de opeenvolgende iteraties van een product sneller en goedkoper omdat de fysieke stap wordt overgeslagen. Dit geldt ook voor elektromagnetische toepassingen. Het simuleren van grote voorwerpen met fijne details is niet eenvoudig. Er is telkens een afweging tussen een heel accurate oplossing en de enorme daarvoor benodigde rekentijd. In het eerste deel van dit doctoraat wordt de eindige differenties in het tijdsdomein methode uitgebreid met subgridding, zodat lokaal kleine details kunnen gemodelleerd worden zonder dat de rekentijd hier zwaar onder lijdt. De voorgestelde technieken worden gevalideerd op een aantal reële voorbeelden van elektromagnetische interconnecties. In het tweede deel van dit doctoraat wordt een zeer gespecialiseerde techniek voorgesteld die de draadloze vermogensoverdracht van ultrabreedbandantennes in een multipadomgeving rondom het menselijk lichaam berekent. De methode splitst de draadloze link in verschillende modules die uitwisselbaar zijn. Speciale aandacht wordt geschonken aan het correct incorporeren van de schaduweffecten van het menselijk lichaam en de verschillende reflecties en transmissies veroorzaakt door de multipadomgeving.